Sınıflar Arasındaki Hiyerarşiyi Kara Mizahla Harmanlayan ‘Triangle of Sadness’ Filmini İnceliyoruz!

Önceki iki sinemasında olduğu üzere, Ruben Ostlund’un son sineması “Triangle of Sadness” toplumsal tenkitler barındırmasının yanı sıra izleyiciye baştan sona eğlenceli ve etkileyici sahneler gösteriyor.

Yönetmenin kara güldürü tipindeki sineması üç perdeye bölünmüş. Sinema kısaca model bir çift olan Carl ve Yaya’nın çok kıymetli bir yatta lüks bir seyahate çıkmasını, sosyetenin ultra zenginleriyle tanışmasını ve sonunda beklenmedik durumlarla müsabakalarını anlatıyor.

Film, öbür erkek modellerle bir oyuncu seçimi için seçmelere katılan kahramanlarımızdan biri olan Carl’ın kısa bir görsel tanıtımıyla başlar. Carl modellik alanında kendini gösterme uğraşındayken kız arkadaşı Yaya bu işte daha istikrarlıdır.

Bir sahneden çift, şık bir restoranda yemek yemek için dışarı çıkar ve faturayı kimin ödemesi gerektiği konusunda epey yakışıksız bir uyuşmazlık yaşar. Carl’a nazaran, cinsiyet rolleriyle ilgili her şey bir münasebette eşit olmalıdır ve Yaya’nın faturayı ödemesini bekler.

Birkaç gün sonra, Carl ve Yaya modellik/influencerlık işinin bir kesimi olarak tüm masrafları karşılanmış lüks bir gemi seyahatine çıkarlar ve çift, öbür üstün varlıklı konuklarla tanışır. İçlerinde el bombası üreten yaşlı bir çift ve kendisine ‘bok kralı’ diyen bir adam da vardır.

Burada sınıf ayrımı ve beraberinde getirdiği ayrıcalıklar daha da barizleşir. Çalışanlar, ultra güçlü müşterilen her istediğini yapmakla vazifelidir. Kaptansa bu kapitalizmden tiksinmektedir ve odasından hiç çıkmaz. Sinemadaki lüks yat, toplumsal hiyerarşi ve ideoloji sorunları ortasında yol almaktadır.

Kaptanın yemeği denilen özel bir akşam yemeğinde fırtına gemiyi vurur ve yemek esnasında yolcular sıkıntı onlar yaşarlar. Bu sahneler hem güldürücü hem de mide bulandırıcı ve düşündürücüdür.

Ardından gemi bir korsan saldırısına uğrar ve yat denizin ortasında parçalanır. Carl ve Yaya, yakındaki bir adaya vurur ve kazadan sağ kurtulan şanslı birkaç şahıstan biridir. Burada kazadan evvel içinde bulundukları toplumsal sınıf yapısı artık geçerli değildir. Para pek bir işe yaramaz.

Ruben Ostlund, öteki sinemalarında olduğu üzere bu sinemada de temalara ve sembolizme odaklanmış. Mesela sinemanın ismi olan ‘üzüntü üçgeni’. Carl’ın seçmelerdeki sahnesinde duyuyoruz bu terimi ve manası da kişinin iki kaşının tam ortasında beliren ve gerilim ve tasa seviyesini yansıtan bölge.

Yönetmen bu kavramla muhtemelen güçlü insanların uygunsuz durumlarda sahip oldukları tuhaf tuhaf tasaları akla getiriyor ki bu sinemanın olay örgüsü boyunca daima olan bir şey.

Filmin birinci perdesi her ikisi de model olan Carl ve Yaya hakkında. Münasebetlerinin temelnde birbirlerine Instagram takipçisi kazandırmak vardır. Daha çok alış-veriş şekli özelliğinin yanı sıra, bu münasebette hissedilebilen epeyce orantısız bir güç paylaşımı da vardır.

Carl, rastgele bir toplumsal yahut toplumsal cinsiyet rolü olmaksızın münasebetlerini eşitlemeye odaklanır. Üstte da bahsettiğim üzere hesabı kimin ödediği konusunda tartışıyorlar. Sinemada bu türlü bir sahnenin olması muhtemelen günümüzde toplumsal cinsiyet rollerinin tartışmaya daha çok açık olmasıdır.

Carl toplumsal cinsiyet rollerinden kaçınmak istese de sonunda yatta bir dizi şey yapar ve bu tahminen de en âlâ formda bir erkeğin nasıl davranması gerektiğine dair toplumsal algıları bize açıklar. Öte yandan Yaya da bir azize değildir; partnerinin hangi kriterlere (para, zenginlik) sahip olmasını gerektiğini Carl’a açıkça itiraf eder.

Lüks yatta geçen ikinci perdede, yatta çok katı bir toplumsal hiyerarşi vardır. Varlıklı konuklar en üstte, sonra beyaz cilt renkli konuk çalışanı ve sonra beyaz olmayan işçi ve çalışanlar. Bu çalışanlar yalnızca teknenin kamaralarında görülürken üst güvertelerde hiç görülmezler.

Zenginlerse dış dünyadan kopuktur. Rus gübre işvereni Dimitri ile karısı ve metresi zenginlikleri sayesinde neredeyse her şeyi elde edebileceklerini argüman ediyorlar. Yaşlı bir İngiliz çift, bomba ve silah satarak savaş ve mevtten kâr elde ediyorlardır. Felçli olduğu için yalnızca ‘bulutların üstünde’ diyebilen bir bayan da bunlara dahildir.

Zenginlerin saçmalığı ve körlüğü, kaptanın yemeğindeki şok edici olaylarla daha da vurgulanır. Egzotik ve lüks yiyeceklerin sunulduğu büyük bir akşam yemeğinde yat dalgalarla daima sallanır. Konukları peş peşe deniz fiyat. Kimileri kusarken öteki konuklar hiç umursamadan yemeklerine devam ederler.

Orta sınıf çalışanı de tüm bunlara karşın şarap ve şampanya dökmeye devam ederek, zencefilli şekerlemeler dağıtarak ve her şeyin denetim altında olduğunu söyleyerek hiçbir sorun yokmuş üzere davranmaya devam eder.

Tüm bunların ortasında bir de güldürü vardır. Amerikalı bir Marksist olan teknenin kaptanı ve bir Rus kapitalist olan Dmitri, farklı siyasi ve toplumsal görüşlerini tartışırlar. Teknenin içiyse savaş alanı üzeredir. Bu esnada korsanlar yatın bir kısmını havaya uçurup denize batırır.

Üçüncü perdede hayatta kalan küçük küme susuz ve açtır. Zenginlerin elinden bir iş gelmemektedir ve ortalarında emekçi sınıfından olan Abigail adada denetimi eline alır. Abigail ateş yakabilen ve tek besin kaynağı olan balığı yakalayıp pişirebilen tek kişidir ve sinemanın üçüncü teması burada devreye girer.

Abigail artık kendisini kurtulanların kaptanı olarak konumlandırır ve yiyecek ve suyu paylaştıran, her vakit daha fazlasını kendine saklayan ve rolünü sorgulayan muhalifleri cezalandırandır. Hatta model kız arkadaşıyla paylaştığı yiyecek karşılığında Carl’ı cinsel olarak da kullanır.

İlginç bir halde Carl, Yaya ile büyük ölçüde alış verişe dayalı olan kendi ilgisini sağlam tutmak için diğer bir ticari münasebete girmiş üzeredir. Yaya, erkek arkadaşının gözlerinin önünde öbür biriyle yatmasından hayli rahatsızdır, fakat Carl’dan aldığı fazladan yemeği de geri çeviremez.

Yaya, rastgele bir yardım bulma umuduyla yakındaki zirvenin tepesine uzun bir yürüyüş yapmaya karar verir. Abigail ona eşlik eder ve iki bayan birlikte doruğa tırmanır. Yaya, Carl’la olan sorun için ona kızgın olmasına karşın, Abigail’i anaerkilliği için över.

Nihayet iki bayan doruktan aşağı inerken, Yaya bir şey fark eder. Abigail oraya vardığında, iki bayan kayanın yan tarafına inşa edilmiş çağdaş bir asansör görür. Bu da adanın aslında bir tarafında lüks bir tatil yeri olduğu ve izole bir ada olmadığı manasına geldiğidir.

Yaya, kurtarılacaklarını anlayınca herkesi bilgilendirmek için kampa dönmek ister. Lakin Abigail bu türlü bir şey olursa kaptan olarak tüm kimliğinin ve toplumsal sınıfın tepesinde olarak elde ettiği ayrıcalıkların kaybolacağını çabucak anlar.

Tuvalete diye müsaade isteyip sonrasında büyük bir kayayı eline alır ve akabinde Yaya’ya geriden yaklaşır. Tam o sırada Yaya, Abigail’i hayatlarına geri döndükten sonra asistanı yaparak ona yardım etmek istediğini öne sürer.

Doğrudan gösterilmese de Abigail büyük olasılıkla Yaya’yı taşla öldürür ve hayatta kalanların yanına döner. Sinema, Carl’ın adada ormanda koşarken çekilmiş bir sahnesiyle sona erer ve bu da hâlâ geri dönmeyen iki bayanı aramaya gittiğini düşündürüyor.

Diğer bir ihtimalse Abigail’in tek kurtulanmış üzere tesise girdiğini ve durumdan öbür bir biçimde uzaklaşmaya çalıştığını gösterebilir. Diğer bir mümkünlük da Abigail’in kampa dönüp Carl’a Yaya’nın kazara öldüğünü söylemesi ve adamın kız arkadaşının cesedini aramak için ormanda koşması olabilir.

Diğer hayatta kalanların bahtından sinemada bahsedilmez lakin bir sahnede felçli bayanın lokal bir seyyar satıcıyla müsabakası onların da yakın vakitte adada tek olmadıklarını anlamasına bir işaret olabilir.

Siz sinema hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarınızı bekliyorum.