Sınırlı bir vakit dilimine sığan ömrümüz olduğu için 2017 yılını her mevzuda gelişmiş bir medeniyetin karar sürdüğü bir yıl sanıyoruz, meğer pek de o denli değil. Bundan bin yıl evvelki beşerler da tıpkı bizim üzere yaşadığı periyodu çok gelişmiş bir medeniyet olarak düşünüyorlardı. Şimdi o kadar kusursuz bir medeniyet değiliz, zira ortadan bin yıllar da geçse hâlâ pek çok saçma olgu içerisinde hayatımıza devam ediyoruz. Bu saçma bahisler nedir derseniz, işte karşılığı:
1. Yazı M.Ö. 3000 civarlarında bulundu lakin gelin görün ki ortadan koca bir 5 binyıl geçmesine karşın dünyada okuma-yazma bilmeyen milyonlarca insan bulunuyor.
Robotlar bile yazı yazabiliyor artık, ama dünyada 780 milyon insanın okuma-yazması yok. Bunun 7 milyonu bizim ülkemizde. Saçma değil mi?
2. En akla yatkın idare sistemlerinde bile aydın olmayan, bilgisiz, saygısız politikler başa gelebiliyor.
Herkes demokrasiden bahsediyor da, sizce de gidişatta bir sorun yok mu? Hâlâ böylesine beşerler milyonları yönetebiliyorsa bir şeylerin değişmesi gerekiyor belliki. Bunun da tam rayına oturması için ne yazık ki yüzyıllar var.
3. Aynı tipten canlılarız ancak milletler halinde bölünerek ortamıza duvarlar çekiyoruz.
Vizesi, pasaportu, hudutları… Öylesine yabancılaşmışız ki, birbirimizden korkuyoruz. Hükûmetler kim bilir ne zımnî gizli işler çeviriyor ortalarında. Bu kopmuşluk, bu Soğuk Savaş asırlarca sürer daha.
4. En yeni, en uygun teknolojilerden yalnızca parası olanların yararlanabiliyor olması.
Mesela 2100 yılında akla, hayale gelmeyecek teknolojiler çıkacaktır ancak hâlâ en kolay teknolojilerden bile yoksun kalacak milyonlarca insan olacaktır. SpaceX üzere teknolojilerden yalnızca milyarderler yararlanabiliyor örneğin, bir gün Dünya'ya gök taşı çarpacak olursa parası olanlar uzay gemisine binip, alır başını masraflar; bizi sallamazlar bile.
Google'ın balonlarla fiyatsız internet yayma teşebbüsü örnek bir hareket. Tahminen bir gün çok uzak bir gelecekte insanlık her teknolojiden eşit bir formda yararlanabilir.
5. Dünya üzerinde koskoca bir alan bulunuyor lakin kendimize ilişkin bir alanımız(ev, arsa) olması için yıllarca çalışmamız gerekiyor.
Dünyaya geliyorsun ve yeryüzünde bir yuvada yaşayabilmek için inanılmaz paralar veriyorsun, hakikaten ilginç! Bazıları ise hiç kendine ilişkin bir yer edinemeden ölüp gidebiliyor. Çok farklı bir tertip olmalıydı, parası yok diye kimse bu durumlara düşmeyi hak etmiyor.
6. Ünlü bir insan öldüğünde bütün dünya hüzne boğulurken, batan bir botta 500 mülteci öldüğünde kimsenin kılı kıpırdamıyor.
O ünlü her yıl anılır, yüzlerce kişi iki günde unutulur. Lakin tanısanız severdiniz değil mi?
7. Sanki cihan yalnızca biz beşerler için varmışçasına başka cinsteki canlıları zalimce istismar ediyor olmamız.
Bizim ömür hakkımız kadar hayvanların da hayat hakları var. Daha doğar doğmaz kilit altına alıp derisini yüzmeye, azap etmeye hiç hakkımız yok. Lakin işte…
8. “Bugün, evet yalnızca bugün 30 bin çocuk açlıktan ölecek. Yarın başka bir 30 bin. Bu enteresan değil; fakat futbol enteresan…”
www.gunduzart.com
Bu kelam Patch Adams'a ilişkin. Katılmamak mümkün değil. Bu çocuklara dayanak için para verilmiyor ancak her ay futbol izleyebilmek için paralı kanallara çatır çatır veriliyor!
9. İran, Kuzey Kore ve daha pek çok ülkede beşerler özgürlükten yoksun bırakılmış formda yaşamasına karşın onlara yardım edemiyor oluşumuz.
Yani şöyle ki; baskıcı bir hükûmet altında oldukları için çağdaş bir hayattan yoksun bırakılıyorlar. Aydın bir insan olacakları yerde hükûmet yüzünden karanlığın içinde kalıyorlar. İç işleri olduğu için yeterlilik yaparak onları baskı altında yaşamaktan kurtaramıyoruz. Bu türlü ülkelerdeki beşerler kapana kısılmış gibiler, üzülmemek elde değil.
10. Gücü elinde bulunduran az sayıdaki insanın savaşlar çıkarıp, elindeki kahveleri yudumlayarak fakirleri piyon üzere kullanmaları.
www.gunduzart.com
Çeşitli organlarla kitleleri gaza getirenler, ayrılıkçılık oluşturanlar yüzünden savaşlarda milyonlar ölmeye devam ediyor. Eğitime harcanması gereken paraların, birbirimizi öldürdüğümüz makinelere harcanması müthiş yüzümüzü gösteriyor.
11. Boş beleş insanlara duyulan hayranlığın bilim beşerlerine duyulan hayranlıktan onlarca kat fazla olması.
Sadece bir müzik söyle, bir show programında görün ve insanlığın yazgısını değiştiren buluşları yapan şahıslardan daha çok sevilen, tanınan biri ol! Onlar milyon dolarları kazanırken ne kadar teşekkür etsek az gelmesi gereken beşerler otel odalarında beş parasız biçimde ölüyorlar.
12. Ölümcül bir hastalığa yakalanan birinin, tedavi masraflarını karşılayamazsa mevte terk edilmesi.
“Yaşayabilirsin lakin yalnızca para verirsen” anlayışına dur demek gerekmiyor mu? Bazen kampanyalarla para toplanarak tedavi masrafları karşılanıyor ama sesini duyuramayan o kadar çok kişi var ki. Gerek insanların gerek devletlerin fuzuli harcamalarının insan sıhhati için biriktiği bir sistem olsaydı keşke. İnsan hayatı bu kadar ucuz olmamalıydı.
13. Bir defa geldiğimiz şu hayatta sabah 8'den akşam 5'e çalışmamız.
Sevdiğiniz bir işteyseniz problem yok, hatta insanlığın üretmesi için çalışmak gerekli. Lakin büyük çoğunluk köle üzere karın tokluğuna çalıştırılıyor. Onun verdiği yorgunluk, yetersiz maaş derken geriye yaşamak için ne takat kalıyor ne de para. Pisi pisine tüketiyoruz kendimizi, sonra da hayatın ne orta geçtiğini anlayamıyoruz bile. “Yaşamak” bu olmamalıydı.
14. Kıt kanaat geçinen insanların gereksiz yere mobilya, otomobil, TV, telefon değiştirmesi; lakin dünyayı gezmeye, kitaplara, kurslara para ayırmaması.
Ne yazık ki kendini geliştirme olayı yok, varsa yoksa yeni eşyalar. “Yeni bir sen” çok daha âlâ olacak halbuki.
Yüzyıllardır süregelen bu türlü bir sistem olduğu için alışmışız bu gidişata, kimsenin de sesi çıkmıyor alışılmış.
Böyle olduğu için de harikanın yakalanabileceği yıllar çok fakat çok uzakta.
İşte biz artık yüzyıllar evvel yaşayan insanların Dünya'yı düz sanmalarıyla nasıl dalga geçiyorsak yüzyıllar sonraki beşerler da bu türlü bir sistemle kendimize eziyet etmemizle hayli dalga geçecekler. Gelecek kuşaklar gerçekten şanslı.
Şimdi harıl harıl çalışıp, kiramızı ödeyip, fakirleri umursamayıp, şiddet dolu sokaklarda gezip, hayatımıza kaldığımız yerden devam edebiliriz. Zira biz bu yüzyılların çocuklarıyız.
