Anadolu rock müziğinin öncü isimleri ortasında yer alan ve Türkiye'nin en özgün sesine ve tarzına sahip müzikçilerinden biri olan Cem Karaca, 16 yıl evvel ortamızdan ayrıldı.
8 Şubat 2004 tarihinde hayatını kaybeden Cem Karaca, ortadan geçen 16 yıla karşın müzikleriyle da özgün kişiliğiyle de unutulmadı…
5 Nisan 1945 tarihinde İstanbul'da doğan usta müzisyenin hayat hikayesi müzik adeta müzik üzerine heyeti.
8 Şubat 2004'te vefat eden Cem Karaca'nın annesi opera ve tiyatro sanatkarı Toto Karaca'ydı. Babası da tiyatro sanatkarı Azerbaycan Türkü Mehmet İbrahim Karaca'dır.
Cem Karaca'nın müzik eğitimi, yeteneğini fark eden annesi sayesinde şimdi 6 yaşındayken başladı.
“Suadiyeli Nesrin” olarak hatırladığı bir genç kızı etkilemek için sokak ortasında söylediği müzik, müzik mesleğinin başlangıcı oldu. Beyoğlu Spor Kulübünün lokalinde arkadaşlarını kırmayıp sahneye çıkarak profesyonelliğe adım atan Cem Karaca, “Dinamitler” ve “Jaguarlar” isimli kümelerle “Rock and Roll” kesimleri seslendirdi.
Babası Mehmet Karaca ise “Hariciyeci” olmasını istediği için onu şarkıcılıktan vazgeçirmek için çok çabaladı.
Sahnede Elvis Presley müzikleri seslendiren oğlundan, “Aman Adanalı” türküsünü istemesi için adam kiraladı, oğlunu yuhalattı. Annesinin dayanağını alan Cem Karaca'yı bu sevdadan vazgeçiremeyen Mehmet Karaca, oğluna “Buraların müziğini yap” diyerek tavsiyede bulundu.
Antakya'ya vatani misyon için giden Cem Karaca'nın bir Mehmetçik'in bağlamasıyla söylediği türkü, müziğinde adeta dönüm noktası oldu.
Bir röportajında Cem Karaca, “Ben o güne kadar ne garip, ilkel bir müzik diye düşünürken bir de baktım ki benim o anda içinde bulunduğum hissiyatı o müzik canlandırıyor, lisana getiriyor, anlatıyor.” sözlerini kullandı. Batı enstrümanlarıyla Anadolu müziği yapma kararı alan Cem Karaca, vatani vazifesi bitip İstanbul'a döndüğünde Mehmet Soyarslan'ın kurduğu “Apaşlar” kümesiyle çalışmaya başladı. Cem Karaca, bir plak şirketinde tanışıp sıkı dost olduğu Aşık Mahsuni Şerif'in türkülerini de repertuvarına aldı.
Hürriyet gazetesinin düzenlediği Altın Mikrofon yarışına kelamları Erzurumlu Emrah'a ilişkin, “Emrah” bestesiyle ikinci olan Cem Karaca ve Apaşlar'ın birinci plağı 1967 yılında çıktı.
Grup, tıpkı yıl “Hudey”, “Vahşet” ve “Bang Bang-Bir Anadolu Hikayesi” yapıtlarının olduğu bir 45'lik daha çıkardı.
Almanya'ya giden Cem Karaca ve Apaşlar, Fredy Klein Orkestrası ile müzikler kaydetti. Türkiye'deki en kıymetli tanınan müzik yapıtlarından birisi olarak nitelendirilen kelamı ve müziği Mehmet Soyaslan'a ilişkin “Resimdeki gözyaşları” da bu kayıtlar ortasındaydı.
Şarkı birinci defa 1968 yılında, “Resimdeki Gözyaşları/Emrah” isimli plakta yer aldı.
1970 yılında başrolleri Murat Soydan ile paylaştığı direktör Yücel Uçanoğlu'nun çektiği yerli kovboy sineması “Kralların Öfkesi”nde oynadı.
Müzik seyahatine Moğollar'la devam eden Cem Karaca, 1974'te “Namus Belası” ve “Gurbet” müziklerinin olduğu bir 45'lik çıkardı. “Namus Belası”, birinci günden itibaren listelerin en üst sırasında yer aldı.
Bu muvaffakiyete karşın Cem Karaca, Moğollar'la vedalaşıp, Kardaşlar kümesinden ayrılan Ünol Büyükgönenç'i birlikte çalışmaya ikna ederek Dervişan'ı kurdu.
Cem Karaca ve Dervişan, müzikte Progressive Rock'a yaklaşırken “Tamirci çırağı”, “Kavga”, “Parka”, “İhtarname”, “Yoksulluk yazgı olamaz”, “İşçi Marşı”, “Maden ocağının dibinde” üzere müziklere imza attı.
Dervişan ile yolları ayrılan ve bir müddet tedavi için yurt dışında bulunan Barış Manço'nun kurduğu Kurtalan Ekspres'le de çalışan Cem Karaca, “Edirne'den Ardahan'a” telaffuzundan esinlenerek ismini verdiği “Edirdahan” kümesini kurdu. Karaca ve Edirdahan, 1978'de “rock opera” olarak nitelendirilen “Safinaz” albümünü çıkardı.
1978 yılında çıkardığı “1 Mayıs Marşı” plağında komünizm propagandası yaptığı gerekçesiyle yargılanmaya başladı.
Hakkında açılan davadan ceza alacağına kesin gözüyle bakılan Cem Karaca, Almanya'ya gitti ve yurda dönmedi.
Karaca, 7 Nisan 1980'de kaybettiği babası Mehmet Karaca'nın cenazesine de katılamadı. Almanya'ya giden Cem Karaca'ya yurda dön çağrısı yapıldı. Avukatlarının ikazını dikkate alan Cem Karaca, 6 Ocak 1983'te vatandaşlıktan çıkarıldı.
1987'ye kadar Almanya'da yaşadı.
Almanya'da Almanların birden fazla kere Türkler için kullandığı, kavruk, esmer ciltli insanlara yakıştırdığı söz olan, hakaret de sayılabilen “Kanaken” ismini verdiği kümesiyle, göçmen personellerin yaşadığı sıkıntıları anlatan rock müziklerine imza attı.
27 Haziran 1987'de yurda dönen Cem Karaca, sonraki gün duruşmaya çıkmak için yargılandığı Fethiye'ye gitti.
Cem Karaca, Türkiye'ye döndükten sonra Cahit Berkay ve Uğur Dikmen ile çalışmalarına kaldığı yerden devam etti.
Cahit Berkay ve Uğur Dikmen ile müzik seyahatini sürdüren Cem Karaca, “Rap diye rap rap”, “Islak ıslak”, “Kerkük Zindanı”, “Bindik bir alamete” üzere müziklerle yoluna devam etti.
Cem Karaca, son büyük konserini 17 Ocak 2004'te Ankara Saklıkent'te verdi.
Son günlerinde “Yol Arkadaşları” kümesiyle İstanbul'da sahne alan Cem Karaca, 8 Şubat 2004'te kaldırıldığı hastanede vefat etti.
Cem Karaca mevt yıl dönümünde müzik kelamlarıyla anılıyor…
