Diyarbakır’da, eski sevgilisinin azmettirmesiyle kardeşi Mustafa Aslan tarafından öldürülen Melek Aslan’ın üniversiteden arkadaşı B.A., Demirören Haber Ajansı’na konuştu. B.A., Melek’in, kendisini öldüren kardeşi Mustafa’yı çok sevdiğini belirterek, “Melek, kardeşini çok seviyordu. Yere göğe sığdıramıyordu. Daima ondan kelam ederdi. Hatta İzmir’e ya da Muğla’ya yerleştikten sonra Mustafa’yı da yanına alınacağını söylemişti. O kardeşi öldürdü onu” dedi.
4 yıl boyunca Melek ile birebir yurtta kaldığını anlatan B.A., “Odalarımız bitişikti. Akşamları birlikte merdivenlerde sohbet ederdik. Kantinde birlikte yemek yerdik. Gündüz ikimiz de okuldaydık lakin her akşam buluşurduk. Melek, çağdaş ve özgürdü. Bazen yurtta kızlar da kederi; çok yeterli ailesi var herhalde. Lakin ailesinin bu kadar tutucu olduğunu anlatmazdı Melek. Üstü kapalı bir formda bir şeyler anlatırdı o kadar” dedi.
“Sevgilisinden kurtulmaya çalışıyordu”
B.A., Melek’in eski sevgilisinden kurtulmaya çalıştığını tabir ederek, “Ben uzun vakittir hayatında olduğunu biliyorum bu adamın. Melek onun endişesinden toplumsal medya hesaplarını hiç kullanmıyordu. Daima numara değiştiriyordu. 2-3 ayda bir ‘Ben Melek bu benim yeni numaram’ diye ileti gelirdi. Son numarasını bilmiyorum. Ondan kurtulmaya çalışıyordu artık. Korkuyordu. Her ayrıldığında ‘Diyarbakır’a gelirim seni öldürürüm, ya da seni rezil ederim’ diyordu. Zira Melek’in arkadaşlarını tanıyordu. Korkuyordu ondan aslında, korktuğu için ayrılamıyordu. Yoksa son vakitlerde bir sevgi ve hürmet kalmamıştı. En son öldürülmeden 4 gün evvel karşılaştık, benim çok acelem vardı. Bir gün bir yerde oturup bir çay içmek için sözleştik. Bana ‘Nasılsın, nasıl gidiyor, mezun oldun mu?’ diye sorular sordu. Güldük. Daha mezun olamadığım için şakalaşmıştı benimle” dedi.
“Melek olduğunu bilmeden oturdum, ağladım”
Olay günü kendisinin de Sanat Sokağı’nda oturduğunu ve silah seslerini duyduğunu anlatan B.A., öldürülen kişinin Melek olduğunu daha sonra öğrendiğini söyledi. B.A., şöyle konuştu:
“O sırada kafeteryada oturuyordum. Bir adamı gördüm, silah sıkmaya başladı. Nereye sıktığına bakmadan kaçtım. Ondan sonra çığlık, kıyamet, ‘Bir bayan öldürüldü’ diye bağırıyorlardı. Bayan cinayetlerinden çok etkilenen birisiyim. Melek olduğunu bilmeden oturdum, ağladım. Akşam oldu, hala durup durup ağlıyorum. Burnumun tabanında bir bayan öldürüldü ve ben saklandım hiçbir şey yapamadım. Gece toplumsal medyaya girdim Melek’in fotoğrafını gördüm, daha makûs oldum. Benim arkadaşım 100 metre ilerimde öldürüldü ve ben bilseydim Melek olduğunu en azından son nefesinde elini tutardım. Melek kitap okuyormuş. Vurulmadan evvel Melek olduğunu öğrendikten sonra üzüldüm. Melek kardeşini çok seviyordu. Yere göğe sığdıramıyordu. Daima anlatıyordu. Hatta İzmir’e ya da Muğla’ya yerleştikten sonra Mustafa’yı da yanına alınacağını söylemişti.”
Ne olmuştu?
