Minibüsler toplu taşıma ismine artık epey ilkel kalsa da hala hayatımızın bir köşesinde duruyorlar. Geçmişten bugüne, metrolar, metrobüsler yokken herkesin mecburen ve sıklıkla kullandığı minibüslerin geçen onca yılda oluşturduğu, kendine has bir kültürü var. Minibüs seyahati nedir, nasıl yapılır, nelere dikkat edilmesi gerekir bir göz atalım…
1. En önde, sürücü yanındaki tekli koltuğa oturduysan buranın rahatlığına karşılık senin de kimi sorumlulukların vardır. Bunları dikkatlice yerine getirmelisin.
Yeri gelir sıkılan sürücü ile sohbet edersin, yeri gelir para üstü verirsin, an gelir dikiz aynasına ayar çekmen istenir… Ön koltuk rahattır lakin orayı hak etmek gerekir!
2. Hayatın geri kalan kısmında bu hassasiyetinizi devam ettirin, çok da hoş arkanızdayız ancak minibüste erkek ve ‘bayan’ vardır!
‘Bayan’ minibüsü döndüren tekerdir adeta. Tahminen muadili olarak ‘abla’ da kullanılabilir fakat bayansız bir minibüs düşünülemez.
3. Parayı elden ele uzatırken seri olmak, senkronu tutturmak, aldığını verdiğini karıştırmamak gerekir.
Bir el gelen, öteki el giden parayı yönetirse para iletimi daha sağlıklı olur. Sürücünün tam gerisinde oturuyorsanız geleni gideni akılda tutmanız gerekir. “Şuradan 2 Kartal, 20 liradan 1 Maltepe, şundan 1 Kadıköy…” diye süratlice sürücünün eline saymalısınız paraları. O hepsini aklında meblağ merak etmeyin.
4. Minibüsün alamet-i farikası yaptığı ani frenlerdir. O sebeple ayaktaysanız tutunacak demir bulmak, gerekirse demiri görmeden eli ortadan sokarak ona yapışmak gerekir.
Oturuyorsanız yandakinin üzerine devrilmemek ya da öne yanlışsız fırlayıp boynu incitmemek için tetikte olmak gerekir.
5. En art dörtlünün en tabanında değilseniz minibüste uyunmaz! Minibüs demek tetikte olmak demektir. Orası tıpkı vakitte kimseye yer vermek zorunda olmadığınız en stratejik köşedir.
6. Şoförden para üstü bekliyorsanız tez canlı olmamak lakin geç de kalmamak gerekir. Erken davranırsanız azar işitebilir, geç kalırsanız para üstünüzün kaynamasına sebep olabilirsiniz.
50 lira üstü beklemek birçok yiğitlerin alnından boncuk boncuk ter damlatan yaman bir gerilim vesilesidir.
7. İneceğin yerin yakınlarında minibüs durmuşsa bir kaç yüz metrenin hesabını yapmaman gerekir. Yeni hareket etmiş bir minibüsü durdurmak sürücüye sövmüşsün üzere muamele görmene sebep olabilir.
Az evvel inmeyip de minibüsü tekrar durdurduğunuza pişman edilirsiniz. “Hazır durmuşken artık insem mi yoksa ineceğim yere gelmesini beklesem mi” gerginliği insanı tüketir.
8. İnerken olabildiğince süratli ol! Ne kadar süratli olursan ol sen tam olarak inmeden minibüs hareket edecektir lakin fazla sallanırsan sona adımında sendeleyebilirsin.
9. Şoför koltuğuna ekip forması giydirilmiş, vites topuzu bilardo topundan olan, konsol üstünde dantel bulunan, mor florasanla aydınlatılmış olanlar ekstra tehlikelidir!
10. Şoförün gözünde minibüsün yolcu kapasitesi sonsuza yakınsar! O sebeple “Şoför beyefendi kâfi artık yolcu almayın” demen bir şey tabir etmez. Sürekli senden biraz daha sıkışman istenir.
11. Minibüste cam kenarı koltuklara oturulmaz. Ortamda camı açarsan derhal kapattıran, kapayınca anında açtıran bir teyze illa ki vardır.
12. Aynı biçimde sürücüden biraz yavaş gitmesini istemen de anlamsızdır. Sonucunda araç daha da hızlanır. Slalomlar minibüsün bir gerçeğidir zira ucunda diğerinden kapılacak bir yolcu vardır.
13. Ne yap ne et yanında bozuk para bulundur. Olur da 100 hele hele 200 lira verirse inene kadar mimlenirsin ve seyahatin o delici bakışlara eşlik eden bitmeyen söylenmeler ile kabusa döner.
14. Bir askerde komutanın bir de minibüste sürücünün buyrukları sorgulanmaz! Çök derse çökeceksin, şuraya otur derse oturacaksın, başka araca geç dersen geçeceksin. O kadar!
15. Şoförün çabucak yanındaki para kutularının olduğu, aslında koltuk olmayan lakin otomobil çok doluysa sürücünün buyruğuyla oturulan o yerden uzak dur! Oraya oturanın karizması saniyesinde eksiye iner haberin olsun.
Ne olursa olsun minibüs seyahati farklı bir alem ve değişik bir tıp eziyettir. İmkanın varsa uzak dur, yoksa yazılı olmayan kurallarına uy ki canın uygunca sıkılmasın…
