Kadın hastalıkları ve doğum uzmanı deyince akılda beliren bireye kimse bayılmıyor sanırım. Jinekolojik muayenede çatala çıkmak, pek çok bayanın kabusu. Alttan (vajinal) muayene olmamak için rahatsızlıklarını ve sıhhat meselelerini saklayan sayısız bayan var. Rutin jinekolojik muayeneyi ihmal ise aslında kanayan yaram. Bunun üzerine sıklıkla düşünüyorum; neden bu türlü oluyor? Bir dış tabipleri bir biz, bu kadersizliğimizi nasıl yeneriz?
Öncelikle jinekolojik muayene konusunda kaygı ve kararsızlık, hatta kaçınma isteğimizin altında yatan neden elbette en mahrem bulduğumuz alanı bir yabancıya açmamız.
Ama oldu da ikna olduk ya da mecbur kaldık, bu noktada da acıyacağından emin olmamız. Halbuki jinekolojik muayene, acılı ağrılı bir süreç değil. Sanırım burada tıpkı iğne yapanlarda olduğu üzere daha ‘hafif elli’ olanlarımızın olduğunu kabul etmeliyim. Ancak tekrar de bilmeliyiz ki acı eşiğimiz düşük olsa dahi hatrı sayılır bir acı duyulmaz ve özel bir inceleme kelam konusu değilse muayene can sıkacak kadar uzun sürmez. Üstelik kendini kasmak, sıkmak ruhsal olarak da fizikî olarak da en büyük düşmanımız.
Maalesef bilhassa kamu sıhhat kuruluşlarında, aile merkezleri ya da devlet hastanelerinde; iş yükü, dar vakit, yorgunluk üzere nedenlerle hastanın ruhsal olarak rahatlatılması ve doktorla kaynaşma kademelerinin tamamlanamaması da tesirli. Bu noktada hekiminizin, düşündüğünüzden daha fazla yıpranmış olduğunu hatırlamaya çalışın, olmaz mı? Elbette tercihimiz, muayene öncesi, sırası ve sonrasında hastaya süreçten bahsedilmesi, olasılıklar hakkında bilgi verilmesi ve son derece nazik davranılması, hatta vakit tanınmasıdır. En azından benim mesleksel bakış açım bu. Fakat birtakım durumlarda buna imkan bulunmadığını bilmelisiniz.
Bu, hekiminizin kötülüğünden değil koşulların sürat ve sabır gerektirmesindendir. Dilerim tabip başına düşen hasta sayısı daha olağan bir hale gelir de hepimiz jinekoloğumuzla uzun uzadıya sohbet edebilecek talihe erişiriz.
Özel sıhhat kuruluşlarına başvuran hastaların veryansın ettiği olmuyor mu? Elbette oluyor. Şahsî bakış açısına, mizaca bağlı olarak hastayla hekim ortasındaki bağlantının sonları belirleniyor. Kendi adıma ben irtibata fazlaca ehemmiyet veren, hasta tabip bağında devamlılığı hedefleyen ve sıhhat takibi konusunda teşvik edici rol üstlenmeye, bunun da sürekliliğine ehemmiyet veren biriyim. Muayene süremi uzun meblağ ve olabildiğince anlaşılır biçimde ve etraflıca açıklamaya çaba ederim. Sorulan ya da sorulması akla gelmeyen fakat değerli olan bütün konulardan bahsetmeye çalışırım. Olasılıklardan etraflıca haberdar ederim ki sonra şaşkınlık, endişe durumları gelişmesin ve hasta hazırlıklı ve serinkanlı olsun. Alışılmış ki bir tabip olarak sıhhat konusunda utanmayı anlamıyorum; yani anlıyorum da aşmamız gereken bir mevzu olduğunu düşünüyorum diyelim. Fakat ülkemizde gerçek buysa ben de bu gerçeğe uyumlu ve onunla hakikat yoldan baş etmeye odaklıyım.
Hastayla hekim ortasında olduğuna inanılan olumsuz hududa inanmıyorum.
Karşılıklı nazik ve yeterli bağlantıyla hastalar tabiplerine, hekimler hastalarına son derece yakındırlar. Kaldı ki irtibat kurmakta ve sıhhat soru/sorunlarınıza tahlil bulmakta beklediğinizden daha zorlandığınız bir hekimi, şayet imkan dahilindeyse değiştirebilirsiniz. Kendi hastalarımı da tereddütte gördüğümde, örneğin bir operasyon kararında bir hakem hekim görüşü almasını önerdiğim oluyor. Zira hastamın kendini inançta, yanlışsız adımlarla sıhhatine yaklaşıyor hissetmesini istiyorum.
Benimle anlaşamıyor, muayenede rahat olamıyor, cevaplarımdan tatmin olmuyor, tedirginlik duyuyor operasyon için kendini ellerime emanet etmekten çekiniyorsa ve bu hissini birlikte yenemiyorsak mutlaka hekimini değiştirebilir. Burada şu da bir bakış açısıdır ‘özel bir irtibatımız olması gerekmiyor. Ben teşhisi koyarım, o tedavisini olur ve sonra herkes yoluna sarfiyat.’ Evet aslında bütün süreçlerin sonunda herkes yoluna gidiyor lakin ben yeniden de hastanın kendini ruhsal olarak teslim edebilmesini değerli buluyorum. Yani bu bir iş olduğu kadar bir bağ benim için.
Dünya üzerinde pek çok hususta olduğu üzere bu hususta da aksi görüşler var ve hepsi kendince gerçek. Ben kendi bakış açımı sundum. Ve bu bakış açısıyla bayan sıhhati alanında daha süratli ilerleme kaydedebileceğimi; daha çok bayanın daha süratli biçimde sıhhatine kavuşabileceğini ve en değerlisi sağlıklı cinsel hayat şuurunun de sağlıklı beden/ruh şuurunun de daha kalıcı biçimde oluşabileceğini düşünüyorum. Yaşasın çatal korkusunu yenme amacı! Yaşasın ayrılmaz modülümüz olan rutin jinekolojik muayeneler! Konuşa konuşa alışa alışa iyileşeceğiz ve sıhhatle daha uzun yaşayacağız.
Web
